Tepoztlan Lounge / Cadaval & Solà-Μorales

Τοποθεσία: Tepoztlan, Morelos, Μεξικό
Φωτογραφίες: Ντιέγκο Berruecos, Σάντρα Pereznieto

Στα νότια της Πόλης του Μεξικού, ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια και 50 χιλιόμετρα μακριά από τη ζωντανή μητρόπολη, βρίσκεται μια μικρή πόλη η Tepoztlan.Μία θρύλική πόλη με βαθιές πολιτισμικές ρίζες ,με καλά διατηρημένο το ιστορικό της κέντρο και την άγρια ύπαιθρο που την περιβάλλει,είναι εδώ και πολλές δεκαετίες,η αγαπημένη των αποδράσεων του Σαββατοκύριακου για συγγραφείς,ποιητές, καλλιτέχνες και μουσικούς. Σε αυτό το απίστευτα εκπληκτικό τοπίο , η Tepoztlan Lounge είναι το πρώτο κτίριο ενός ευρύτερου σχεδίου που περιλαμβάνει επίσης μια σειρά από μπανγκαλόου σε διάφορα μεγέθη και σχέδια, τα οποία μπορεί να ενοικιαστούν για χρόνια, μήνες ή ημέρες .Το σαλόνι έχει οριστεί σαν κεντρικός κοινόχρηστος χώρος αναψυχής στη φύση, που πλαισιώνεται περιμετρικά από απίστευτο γκαζόν. Η ιδιοσυγκρασία του έργου στηρίζεται στη δυνατότητα της εμπειρίας του προσεκτικά περιποιημένου γκαζόν από τη μιά και παράλληλα την εμπειρία της άγριας φύσης που υπάρχει στα όρια αυτού του κεντρικού χώρου.Το έργο είναι μια διαπραγμάτευση μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού, μια κατασκευή από μια ενδιάμεση κατάσταση,σε ένα κατοικήσιμο όριο, το οποίο γίνεται ο κύριος χώρος του έργου.Τα όρια μεταξύ του ανοιχτού και του εσωτερικού χώρου συγχωνεύονται για να παράγουν μία ενιαία αρχιτεκτονική οντότητα.

Το σχέδιο προβλέπει τρεις ξεχωριστούς χώρους διαβίωσης που έχουν σχεδιαστεί σύμφωνα με τις τρεις προγραμματισμένες δραστηριότητες.Το καθένα από αυτά είναι μια σειρά χώρων που ορίζονται από τη χρήση τους, αλλά και από ένα πολύ σαφές και απλό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό: η πρώτη κατέχει ένα ανοιχτό μπαρ με μια μικρή κουζίνα, μαζί με ένα ζευγάρι τουαλέτες και αποδυτήρια, η δεύτερη είναι μια περιοχή παιχνιδιού για τα παιδιά που μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως αίθουσα ανάγνωσης όταν η θερμοκρασία πέφτει τη νύχτα και, τέλος ο μεγαλύτερος χώρος το καθιστικό, ένα κλειστός και άνετος χώρος για συζήτηση, τηλεόραση, κλπ. Η επιθυμία να δοθεί συνέχεια ανάμεσα στις τρεις διαφορετικές περιοχές όπου το έργο έχει την εξουσία και αποκτά νόημα δημιουργεί ένα συνεχή χώρο, σε πλήρη επαφή με τη φύση, αλλά προστατευμένο,με στόχο όχι μόνο να διευρύνει τις παρεχόμενες χρήσεις, αλλά και να επιτρέψει να προκύψουν νέες δραστηριότητες .

Και είναι μέσα από τον ορισμό αυτού του κεντρικού χώρου, μέσω του ορισμού του σχήματός του, που ορίζονται οι παρακείμενες αυλές Αυτές έχουν ουσιαστική σημασία για το έργο, όπως είναι η ενσωματωμένη αρχιτεκτονική, και επιτρέπουν την κατασκευή στο σύνολό της, μιάς ενιαίας χωρικής εμπειρίας. Την ίδια στιγμή οι γειτονικές αυλές που πληρούν τις προϋποθέσεις, παρέχουν ταυτόχρονα την πολυμορφία και την ιδιοσυγκρασία του ανοιχτού χώρου. Ο σχεδιασμός της πισίνας είναι μέρος αυτής της ίδιας παρέμβασης, και ανταποκρίνεται στην επιθυμία για το χαρακτηρισμό των χώρων ενώ ενσωματώνει τη δυνατότητα της φύσης με την με ποικίλους τρόπους χρήση του νερού.