Η κατοικία στην Κρήτη σχεδιάστηκε από 3+ Αρχιτεκτονική, βρίσκεται κάτω από την κορυφογραμμή του βουνού και ορίζεται από γεωμετρική καθαρότητα, τη χρήση του φυσικού φωτός και ένα διάλογο μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού στα περίχωρά της. Δεδομένου ότι το οικοπέδο έχει περιορισμένη θέα στη θάλασσα στα βορειοδυτικά, η αρχική πρόθεση ήταν να δημιουργηθεί ένας οικοδομικός όγκος στραμμένος προς την αποκλειστική οπτική επαφή με τη θάλασσα. Οι εξωτερικές πλευρές της κατοικίας σχήματος L είναι λιτές και κλείνουν με σκοπό την προστασία της ιδιωτικής ζωής στο πλαίσιο,ενώ η εσωτερική γωνία περιέχει την καθημερινή διαβίωση.
Τα ογκομετρικά κενά, σε συνδυασμό με την εκτεταμένη χρήση διάφανων στοιχείων, προσπαθούν να ανακουφίσουν τη διάκριση μεταξύ εξωτερικού και εσωτερικού, ώστε το τοπίο να γίνει μέρος της καθημερινότητας. Οι επιφάνειες σκίασης χρησιμοποιούνται ως φίλτρα που ελέγχουν τη ροή του ήλιου στη ζώνη διαβίωσης, δημιουργώντας μια σταθερή αλλαγή ανάμεσα στο φως και τη σκιά και στους εσωτερικούς χώρους. Το στοιχείο του νερού στην εσωτερική αυλή, που δημιουργήθηκε από το σχήμα του κτιρίου, φαινομενικά το ενώνει με τη θάλασσα. Το κτίριο αποτελείται από δύο άξονες που συνθέτουν μία τυπολογία σε σχήμα L- . Ο πρώτος και μεγαλύτερος τοποθετείται σχεδόν παράλληλα προς τον άξονα Βορρά-Νότου και περιέχει τους χώρους διαβίωσης, ενώ τα υπνοδωμάτια τοποθετούνται στο νότο και οι βοηθητικοί χώροι στο βορά. Μεγάλα ανοίγματα επιτρέπουν στο φυσικό φως να διεισδύσει στο εσωτερικό, προσθέτοντας θερμική απόδοση κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου,ενώ στέγαστρα και στοές προσφέρουν προστασία από το δυτικό φως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Στο σημείο που συναντιούνται οι δύο άξονες, ένα ανοιχτό αίθριο δημιουργείται ως σημείο αναφοράς, εξασφαλίζοντας καλύτερο φωτισμό και αερισμό των παρακείμενων περιοχών διαβίωσης, καθώς και την αίσθηση ότι η φύση παρεμβαίνει στο εσωτερικό. Ο στόχος του
σχεδιασμού μια χωροταξική οργάνωση του κτιρίου σε στενή επαφή με τη φύση καθώς και το τοπικό κλίμα. Η εφαρμογή βιοκλιματικών στοιχείων, όπως το αίθριο,η σκίαση, η θερμική μόνωση, η γεωθερμική ενέργεια και άλλα δομικά στοιχεία, καθώς και ο προσανατολισμός, προσθέτουν στη μείωση του ενεργειακού φορτίου της κατοικίας. Η σύνθεση χαρακτηρίζεται από λιτές γραμμές και γεωμετρική σαφήνεια. Η κυριαρχία του λευκού και του συνδυασμού του με σύγχρονα υλικά αναδεικνύουν τη μορφή και την απλότητα του σχεδιασμού.
Κείμενο από την Άννα Γαρεφαλάκη
Φωτογραφίες του Παναγιώτη Voumvakis